Sorry Menno

Tortelende kanaries, M&E op Gran Canaria (met dank aan Freepik)

Grote kanaries*
Terwijl ik me afvroeg of Menno H. en Eva – die op huwelijksreis zijn, nogmaals van harte, jong geluk!) – al kanaries hadden gezien op Gran Canaria, besloot ik me toch tussen alle chaos door (er wordt bij ons verbouwd, nieuwe keuken ????????????????, oftewel drie weken in huis kamperen ????️ en dagelijks mannen over de vloer) op enige theorie te werpen, opdat ik die avond goed beslagen ten eis zou komen in mijn schaakgevecht tegen Piet Pouw van SV Leithen. Omdat de openingen mijn zwakke punt blijven besloot ik er enkele te bestuderen, dat wil zeggen, de eerste drie zetten ongeveer, want daarna worden de mogelijkheden voor mijn beperkte hersentjes te groot. Dus nog even gekeken naar Engelse en Franse openingen en nog even in een theorieboekje gespiekt, maar daar moest ik het dan maar mee doen.

It’s raining men
De speelzaal was loaded with men, want zo’n externe thuiswedstrijd (klinkt als een contradictie) vult de zaal nog eens extra. Ik begon met het uitdelen van jubileumboeken aan de leden die niet bij de receptie waren en het aan Roel overhandigen van enkele aangebroken verpakkingen met pindamix, over van de receptie. ‘Want ik ben altijd zo laat klaar, dus dan kun jij dat misschien straks neerzetten?’
Helaas was de koffie op toen we begonnen, en ik heb altijd een erge koffiebehoefte bij aanvang; als dat maar geen slecht voorteken zou zijn. Ik zat op eigen verzoek met zwart aan bord 5, geflankeerd door de winnaar van de Schoenmakerbeker op bord 6: de onvolprezen Kas. Aan mijn andere flank Frans D. dus ik voelde mij omringd door helden, én ka(n)shebbers.

TL-twee
De denkbeeldige gong ging op het startsein van 2e teamleider Johan, want Menno H., de andere teamleider, zat dus op een ander eiland. Na het bekende handenschudden opende mijn tegenstander met C4. Engels. Wist ik meteen! Na even de adrenaline van gesjouw met boeken, pinda-instructie en frustratie over het gebrek aan koffie te hebben laten zakken speelde ik e5. Allemaal theorie. Hoor ik man Jan zeggen. Overigens had ik wel gehoopt tegen diens naamgenoot te mogen spelen, want als ik dan zou winnen, kon ik zeggen dat ik Beij verslagen had. Maar ja, moet je maar niet om zwart zeuren.
Het spel ontwikkelde zich traag, net zoals het tempo waarmee de koffie doorliep, maar die kwam er uiteindelijk wel. We kregen een zeer volle stelling op het bord, tot aan de laatste zet (21) hadden we beiden slechts 1 stuk geslagen; zelfs alle pionnen stonden nog op het bord. Nou dan weet je wel dat het een soort breiwerk met kabelpatroon is geworden. Oh sorry, dat weten jullie natuurlijk niet. In ieder geval was het op het laatst zo volgebouwd – de randstad is er niets bij – dat het heel moeilijk was om te zien wat er zou gebeuren als er gestart zou worden met de eerste sloopwerkzaamheden.

Kas(sa)
Inmiddels blonk er links van mij een tevreden glimlach: Kas had gewonnen van Beij, een zeer fraaie prestatie Kas! Veel tijd om daar aandacht aan te besteden had ik niet, want mijn klok tikte gestaag de tijd weg, terwijl mijn opponent zo’n tien minuten meer had. Ai. Eerlijk gezegd had hij ook niet veel bewogen, zat te wachten tot ik een fout zou maken, vermoedde ik. Zo wandelde zijn ene loper in 5 zetten achter elkaar van Ld2 naar e3, naar d2, naar c3, naar d2. Het leek wel een dansje. De (te) vele opties als ik van a naar b zou gaan op de opgepropte rechterflank (voor de zwartkijkers links) en links en rechts paarden en lopers zou offeren kostte me (te) veel tijd, en toen mijn tegenstander op de 21e zet mijn loper pakte – dat zou een ruil worden – bood hij remise aan. Vier minuten op de klok, hij elf. Stelling beter voor mij, vermoedde ik, maar ook erg gecompliceerd. Ik keek wanhopig om me heen naar de teamleider om te vragen of ik remise mocht nemen, maar zag hem nergens. Frans zat geheel in elkaar gedoken met de handen in het haar (toen nog letterlijk) dus die durfde ik niet lastig te vallen. In mijn ooghoek zag ik de voorzitter: ‘Mag ik remise nemen?’ Paul keek om zich heen, aha, daar was Johan. ‘We staan 2-1 achter, dus nee, je moet doorspelen.’ Dit alles had een minuut geduurd, dus nu had ik nog maar 3 minuten op de klok, sh.. Vervolgens besloot een groepje mannen genadig dat ik ’toch wel remise mocht nemen’, wat ik dus maar aanvaardde, want met zwart, een tegenstander met meer rating én drie minuten op de klok leek me dat wel zo verstandig.

Weer verloren
En zo geschiedde. De vijand feliciteerde hun medespeler met de remise (shit, dan had ik dus kunnen winnen?) en hij keek zo trots als een Pouw in het rond.
Helaas verloor Frans in tijdnood, hadden Johan en Herman al verloren en was alleen Jelle nog aan het knokken. Met een tussenstand van 3,5-1,5 konden we niet meer winnen en dus bood Jelle in een taai slotakkoord maar remise aan ‘als je tenminste graag op tijd naar huis wilt.’ Dat wilde de Leithense speler wel en dus werd de eindstand 4-2. Wéér verloren … Sorry Menno … ????.

Kascommissie (Bron: Freepik)

Nazit
Waar er teamverlies is, zijn er ook blije gezichten, want Kas genoot bij de nazit duidelijk van zijn goede score. De pinda’s stonden nog onaangeroerd in hun plastic bakjes te huilen, maar eenmaal op tafel gezet naast een schaakbord waarop Frans D. ons allerlei schaakpuzzels liet oplossen, gingen ze vlot de bekjes in.
Inmiddels werd de wekelijkse druk op Kas weer eens opgevoerd om hem over te halen om lid van de Kascommissie te worden. Nee, Kas WIL geen lid van de kascommissie worden. Mede om die reden noemt hij zich tegenwoordig Kasper, maar dat helpt niet, want daar wordt gewoon weer een nieuwe draai aan gegeven: ‘Wordt Kas Per 1 januari lid van de Kascommissie?’ Echt, die voorzitter is echt goed met woorden, met en zonder pinda’s. ‘Nee, Kas wordt geen lid van de kascommissie!’ Is de duidelijke stellingname van Kas. ‘En hij is nog wel econoom!’ riep iemand anders nog wervend. Maar neen, de Kascommissie wordt het niet, maar misschien wel Kas’ commissie – als hij zo doorgaat en zich straks tot de groten der meesters mag rekenen en dan mag gaan rekenen, ja. Je nieuwe schaaknaam heeft Jelle al verzonnen: Kasperov.
(NB Nog twee toetjes na de stand in de 3e klasse B, keep reading!)

Tegenstander Philidor E is niet op komen dagen (Reynaerde), vandaar geen uitslag.

Even genieten van de de koploper-positie in de individuele scores (op punten, niet % want dat deugt voor geen meter na 2 rondes).

Slotakkoord
Toch nog een klein slotakkoord, mijn verliespartij tegen Roel vorige keer, inspireerde Marco tot een klein gedichtje en ik dacht, ach, laat ik dat bewaren voor mijn volgende verliespartij, maar ja, niks verlies, remise! Dus deze is niet voor mij, maar voor alle anderen die hun partij verloren hebben ????. Met dank aan Marco.

Maaike

Niets zo verloren als de laatste zet

Bron: Freepik

Het hoofd ontzet geheven
De schakers’ koning is vermoord
De mond begint te beven
een tirade wordt aangeboord
Deze laat zich echter vangen
in één, drie lettrig woord

Marco de Nooy