Terug op aarde

Het bier is gearriveerd!

Na de reeks overwinningen – vier op rij – kon het natuurlijk niet uitblijven dat ik een keer moest verliezen. Nou ja, moest…
In aanloop naar de speelavond kwamen er allerlei afmeldingen binnen op de groepsapp en dus vond ik het nodig om te melden dat wij wél zouden komen. Menno kwam ook, zo appte hij, en voegde eraan toe dat hij dacht ‘er wel eerder te zullen zijn dan wij.’ Wij wonen immers het dichtst bij en komen dus altijd als (bijna) laatsten binnen. En dus voegde hij er wervend aan toe: ‘Het bier is er al.’ ‘Oh, vandaar die fanfare daarbuiten!’ Want als het bier er is moet dat natuurlijk meteen gevierd worden.

Oneven
Wedstrijdleider Roel telde de koppen en constateerde dat we ‘oneven’ waren. ‘Misschien komt Frits nog’ sprak hij peinzend, en dat hoopten we natuurlijk collectief. Niemand wil immers graag een bye. Niet Frits, maar Willem, stapte even later naar binnen. Hoera. ‘We zijn ‘even’.’ En net toen Roel dacht de indeling definitief te kunnen maken stapte Frits natuurlijk toch ook naar binnen. En dus werd een van ons veroordeeld tot een schaakloze avond. ‘Jij bent het Jan.’ sprak Roel. Ietwat verbouwereerd nam laatstgenoemde the verdict in ontvangst en verliet de arena.

Inmiddels was het M&M bij de indeling opgevallen dat zij nog nooit tegen de WL, tevens indeler gespeeld hadden. Was het angst, vroegen M&M zich hardop af? Want wat was anders de reden dat hij nog nooit tegen hen gespeeld had? Met strakke kaken sprak R.A. te S. dat hij ‘best tegen een van ons wilde spelen.’ Maar niet vanavond, zo bleek. Ik was benieuwd tegen wie ik dan wel zou moeten spelen, en dat werd Bernard.

We speelden in de E(xterne)zaal. ‘Hier spelen, daar (in de B(ar)zaal analyseren.’ Dit om de zwaar belaste geesten die nog met hun stukken zitten te worstelen terwijl anderen al in de analyse aangeland zijn te ontzien. Want dat gesnater aan de uitgespeelde borden levert geërgerde ruggen op, zo heb ik al eens eerder gezien. Ik had wit tegen Bernard en besloot naast Ignace te gaan zitten, zodat ik wellicht nog een beetje kon spieken, want Ignace moest tegen de voormalig remisekoning en een halfje is in ieder geval géén verlies. Alleen ben ik niet zo goed in remise, ik ga altijd voor de winst. Niet verstandig, zoals zou blijken.

Une vérité comme une vache

Menno is wat dat betreft veel tactischer. Na 1. e4 bood hij Ignace al remise aan! Ignace wilde ‘nog even verder kijken’ en dus wachtte Menno een uur voordat hij een tweede remisepoging deed. Met wederom negatief resultaat. En zo zouden de remises over de tafel vliegen totdat de partij eindigde in… ‘Als Ignace die remise nou meteen na zet 1 aangenomen had, had Jan ook nog kunnen spelen!’ Une vérité comme une vache.
Bernard en ik bouwden onze stellingen inmiddels rustig op en eigenlijk ging het allemaal best gelijk op totdat ik een pionnetje weggaf. Dat hóeft niet erg te zijn, totdat ik écht dom Bernards aanbod tot torenruil accepteerde in het eindspel met dus die pion minder en hij een zwarte vrijpion – hm, klinkt als een fusie van twee clubs – midden op het speelveld had. Ik kwam daarmee in een be(r)narde situatie. En nee, niet handig. Ik probeerde de ‘vijand’ nog in een pat te lokken maar Bernard bleef alert en won.
Uiteraard was dat uiteindelijk niet mijn schuld, maar die van de leermeester, want, zo sprak ik beschuldigend: ‘We hebben niet geoefend op het eindspel!’ Dus ja…’ De LM zweeg wijselijk, wat kán die man goed zwijgen, zeg! Maar goed, ik had nog steeds vier overwinningen op rij om op te teren en het was best een mooie pot geweest en uiteindelijk is dat ook belangrijk (ik type dit met vier paar gekruiste vingers).

Kort
De andere borden waren deels al uitgespeeld, ik geloof dat de partij tussen Ron en Marcel een vrij kort leven beschoren was. In dat kader: het was duidelijk weer knipdag geweest want diverse heren hadden, behoorlijk kort, achter de borden plaatsgenomen. Dat bracht mij op het idee te onderzoeken of er wellicht een relatie was tussen coupe (haar) en coupe (strijd). En zie: Ron (kort Amerikaans) verloor van Marcel. Kas (schering en inslag) verloor van Roel, Willem (hier twijfel ik of die ook gekortwiekt was) verloor van Paul. Kenden deze mannen het verhaal van Samson niet? Of dachten ze dat het shag was (douze points!). Hoe dan ook zal ik ervoor zorgen dat mijn afspraak met de kapper pas na afloop van het seizoen is.

En wat is de stand dan nu Mieke, eh Maaike? Nu ja, het klassement wordt aangevoerd door Bert en die staat wel heel erg solide op de eerste plek. Kan hem de beker met nog twee avonden te gaan nog ontgaan? Marcel staat eveneens comfortabel op plek 2. Het spannendst is dan nog de strijd om plaats 3 en 4, want het verschil tussen 3. Roel (668.2) en 4. Ignace (658.3) is minimaal.
De strijd om de titel remisekoning is nog onbeslist (is daar al een beker voor? Die gaat Bert in ieder geval niet winnen en dat is toch ook wat waard?) met Bernard 12 en Menno 11 keer remise. Kijk, dat is natuurlijk de échte reden dat ik Bernard geen remise aanbood…

Nazit
Bij de nazit werd er nog druk gediscussieerd hoe we BdB konden ontbekeren:  ‘We moeten iets verzinnen om te voorkomen dat Bert er weer met alle bekers vandoor gaat.’ Bert was uiteraard al naar huis toen dit aan de orde kwam. Eén iemand besloot simpelweg: ‘Hij krijgt ze echt niet alledrie.’ As simple as that. Een ander vroeg: ‘Wordt het overall kampioenschap eigenlijk bepaald op basis van punten of percentages?’ Een interessante vraag trouwens, zeker als je naar de individuele scores kijkt in punten, respectievelijk percentages. Hier ligt in ieder geval een kans!

Punten of percentages?

Naast een aantal (nog) minder genuanceerde uitspraken riep iemand:
‘Kan hij in de rapid nog van de troon gestoten worden?’
‘Tegen wie moeten we hem dan laten spelen?’
‘Is het technisch mogelijk?’
Zoals mijn personal trainer dan zegt: ‘Er zijn altijd kansjes!’

Kanberekening
Zo kan het simpel: Jan B. moet meer punten halen dan Bert (beiden 7.5). Of Marcel moet 3 punten halen en Bert en Jan beiden geen. (Als ze gelijk eindigen gaat het op WP en ofschoon ik nog steeds geen flauw idee heb hoe dat werkt dénk ik dat noch Jan noch Marcel het op die WP’s kan winnen bij gelijke stand. Maar daar mag iemand anders antwoord op geven.)
En dan nu de leukste kans: Bert en Jan B. verliezen beiden drie partijen, Marcel scoort 1 punt en ik win er drie. De nieuwe rapidkampioen van seizoen 2022-2023 is Lady Maai. Als het me dan maar niet net zo vergaat als Lady Di(e), achtervolgd door een schare schaakdamefans… Hoe dan ook: niet geschoven is altijd mis, dus ik ga voor de volle mep.

Bij het scheiden van de markt riepen enkelen tegen elkaar: ‘Morgen half elf, toch?’ ‘Wat is er dan?’ vroeg ‘iemand’ (er waren deze avond opvallend veel iemanden, heb je het gemerkt?) ‘Gaat je niets aan.’ Er moet wel íets te raden blijven, toch?