Roels Roels Roel

Met gepast optimisme toog ik afgelopen dinsdag naar de schaakavond. Rapid vanavond, dacht ik bij mezelf, dat betekent drie kansen! Een deel van de leden houdt niet van dit tempo en had zich dan ook afgemeld of was gewoon niet gekomen. Dat betekende oneven en Menno had de eerste ‘stilzit’. Menno was al een aantal keer niet geweest dus ik vond het een beetje sneu dat hij nu meteen begon met een rondje ‘oneven’ maar Roels indeeltechnieken zijn ondoorgrondelijk. Ik hoopte nog dat Menno misschien koffie wilde zetten, maar dat nou ook weer niet. Na een korte speurtocht naar de filters die Bernard uit een blik wist te toveren kon het gepruttel beginnen, en zo ook aan de schaaktafel. Ik mocht tegen Kas en schatte mijn kansen als ongeveer gelijk in. Dat duurde zo’n beetje tot zet 20, toen had ik weer eens iets over het hoofd gezien en sowieso nam ik enerzijds te veel tijd om na te denken (vooral voor mijn tegenstander) om vervolgens anderzijds te snel een paar zetten achter elkaar te doen. Niet handig, want dan overzie ik de trucjes weer.

Bron: FreeImages

Duim omlaag
De paar mannen die al klaar was keken me verwachtingsvol aan toen ik uit de speelzaal kwam gelopen, maar het werd weer een duim omlaag. Goed dat ik niet meespeel in een Asterixverhaal, want dan had Caesar me tegen gladiator Kas geen genade geschonken. Aan de andere kant: ook in deze omgeving voelt het vaak als vechten, tegen gladiatoren of leeuwen. Vooral zwarte. Of de bierkaai, maar dat heeft voor mij tóch een wat meer positieve klank.
In de korte stilte die volgde merkte ik dat ik mijn telefoon thuis had laten liggen en ik wist dat ik nog een appje aan iemand moest sturen, dus ik pakte mijn jas van de kapstok en liep naar binnen om mijn tas te pakken. Verschrikte blikken: Gaf ik het nu op? Haakte ik af? Ging ik naar huis? Was dit einde lidmaatschap SSC? ‘Ik ben m’n telefoon vergeten en die ga ik even halen. Geen paniek hoor, ik kom gewoon terug.’ Kwám ik maar eens terug, op het bord, maar ja, nog steeds even niet.

In de tweede ronde werd de nieuwe indeling omgeroepen. Opvallend was dat de ranglijstaanvoerders telkens onderling tegen elkaar werden gezet, maar aan de subtop leek het toch wat gevarieerder in tegenstanders. En dan kon je hoog of laag springen.
De tegenstanders die helemaal onderaan staan komen niet of in ieder geval niet vaak, met als groot pluspunt voor mij dat ik op die manier in ieder geval niet helemaal onderaan kan komen, hoera!

Tweede ronde
Ronde twee was tegen Jelle. Het ging best gelijk op dacht ik (ik vind het jammer dat ik de partijen bij Rapid niet kan analyseren – nee, ik kan dat niet uit mijn hoofd naspelen – maar als ik ook nog ga noteren kom ik zéker tijd tekort). Anyway. Ik overzag dat ik een (voordelige, dacht ik zelfs) ruil kon doen met dames, maar dan moet je eerst kijken voordat je a tempo zet. Nee, dat deed ik niet. Het moment was voorbij, want natuurlijk zag Jelle het wél. Daarna ging het van stukje hier, stukje daar, moeder is de partij al klaar. Nou ja, dat duurde niet zo lang meer.
Wederom hoopvolle blikken bij de mannen in de analyseruimte en dus deze keer maar een blijde lach en grote grijns opgezet. Ze knikten blij, ja, is het gelukt? Neeeheeeeee. Oh, hm. Echt wel lief hoor, dat meeleven met mijn s(c)ores.

Engels
Nog maar een watertje nemen en aan de 3e ronde beginnen. Dat was tegen Ron, met zwart. Hij speelde Engels (hm, Engels? What the f…? ‘Dat speel ik wel vaker hoor.’ Ja, maar dat weet ik niet en al wist ik het, dan nog…) en ik had mezelf al snel ingebouwd wat natuurlijk niet handig was. Loper kon nergens heen, het voelde verwrongen aan.

Het zal niemand dan ook verbazen dat Ron krachtig oprukte met torens en zijn dame waardoor mijn koning in het nauw kwam. Ik bleef echter met mijn stukken schuiven (denk aan Sam, denk aan Sam – ja, dat ga ik echt nooit meer vergeten Sam, opgeven in een ‘gewonnen’ (iig niet verloren!) stelling en zo stond op een gegeven moment mijn pion op h6, mijn koning op h5, mijn toren op h4, zijn dame op h3, zijn koning op h2 (of was het h1, misschien stonden mijn stukken ook een vakje hoger, maar dat maakt voor het verhaal niet uit). Ron had schaak gegeven (Dh3) en ik kon daar mijn toren nog tussenplaatsen (Th4). Daarna besloot Ron Df5 te spelen. ‘Schaak!’

Claim

Er stonden natuurlijk meer stukken op het bord maar is niet belangrijk

Dh3 naar f5

Nu ben ik niet zo goed in alle formele schaakregels, maar ik wist wel dat dit echt niet kon en dat zei ik dan ook. ‘Dat kan helemaal niet, dan sta je zelf schaak!’ Een soort auto-aftrekdekker. Ron keek met ongelovige ogen naar het bord. Huh? Wel verdraaid, inderdaad. Oeps. Omstanders begonnen zich ermee te bemoeien. ‘Dat is toch een onreglementaire zet? Verliest hij dan niet reglementair?’ probeerde ik de laatste strohalm vast te grijpen. ‘Ja’ riep de een. ‘Ik weet het niet’ riep de ander. ‘Geen idee’ een derde. ‘Je moet meteen claimen’ een vierde. Claimen? Geen idee hoe dat werkt. Wel zei ik nog: ‘Je doet het toch niet expres hè, Ron?’ Want zo wil ik niet scoren. Dat was echter niet het geval.

Wedstrijdlijder (nee geen typefout)

Nu kwam de WL erbij. Nee, die zet mocht inderdaad niet. Ron moest nu een andere zet met dat stuk – de dame dus – doen. Terwijl Ron mijn toren sloeg (dat kon makkelijk want dat was slechts uitstel van executie) probeerde ik nogmaals de reglementen erbij te halen, waarop Roel krachtig sprak: ‘Als er aan het begin niet is gezegd wat de regels zijn, bepaalt de wedstrijdleider op het moment dat er een overtreding is. En er is aan het begin van de avond niet gezegd dat bij een onreglementaire zet de partij onmiddellijk is afgelopen!’

Roels Roels Roel

Heb ik weer. Ok, op die manier (willen) scoren verdient geen schoonheidsprijs, maar ja, ik was niet degene die een onreglementaire zet deed. Dat komt ook nog wel een keer, maar nu nog niet ????. En nu, in een schamele poging toch nog een puntje binnen te slepen, loop ik tegen een WL aan die ’the rules bends’. Roels rules rule, dacht ik knorrig bij mezelf. ‘Oh, dus ik moet de volgende keer aan het begin van de avond vragen wat de regels zijn?’ ‘Zo is het,’ sprak Roel tevreden. Hm, óf ze worden natuurlijk gewoon voorafgaand aan het seizoen op de website gezet, dacht ik bij mezelf. Wel zo handig, zo is er nooit discussie en hoeft Roel geen ‘moeilijke’ beslissingen te nemen. Toch?
Ik besloot twee dagen later – bij het schrijven van dit stukje – om dit bij de voorzitter alvast neer te leggen voor de ALV van volgend jaar – want ik draag graag mijn steentje – hoe klein ook – bij aan verdere ‘professionalisering’ van de club, toen ik bedacht dat ik natuurlijk ook even kon kijken wat er eigenlijk over op de website staat. En dat is dit*:

Wedstrijdvorm
Het Rapid-toernooi loopt het hele seizoen en duurt 12 ronden (vier x drie).
Op een Rapid-avond worden drie ronden gespeeld. Er zijn dus vier Rapid-avonden, verdeeld over het seizoen.
De speeltijd is 20 minuten en 15 seconde per zet.
Er wordt gespeeld volgens het standaard Zwitsers systeem.
De uitslag en ranglijst zijn nu te vinden onder het tabblad ‘Interne Conpetitie’
Hier vind je de ranglijst, scoretabel, kruistabel en uitslag per ronde
ONREGLEMENTAIRE ZET = DIRECT VERLOREN

Oh?
Ik dénk dat de WL nu aan zet is… 🙂

Hieronder nog even de ranglijst van de eerste acht:
1. Bert 5.0
2. Ignace 4.5
3. Piet 4.5
4. Sam 3.5
5. Jan B. 3.0
6. Marcel 3.0
7. Menno 3.0
8. Roel 3.0

Maaike

*Onder de tab Interne competitie, competitie-informatie, rapidtoernooi. En NEEN (voor de wantrouwigen onder u), deze tekst is niet na afgelopen dinsdag aangepast. De laatste bewerking van die pagina was nl 2 januari 2024 en de tekst onder Competitie-informatie is voor het eerst gepubliceerd in december 2022. En díe informatie is afkomstig van de oude website. Naadloos overgenomen. Zó fijn, een website waar je op terug kunt grijpen…