Bollenbozen

Maar liefst twee SSC’ers hebben een stukje geschreven over het Bollenstreek-toernooi: Ignace (SSC-1) en Paul (SSC-2).

Sassenheim-1 wint!
Verslag van het Bollenstreek toernooi, 2 april 2024 – Ignace

Dit jaar deed SSC mee aan het Bollenstreek toernooi, met twee teams. Team 1 in de B-groep, Team 2 in de C-groep.
Na wat inleiding door de wedstrijdleider wat betreft regels en zo (je mag de Koning niet slaan e.d. ja ja, wat is nieuw…) gingen de partijen van start. Maar wacht even. De wedstrijdleider had nog meer te melden. Nog meer ‘ontzaglijk’ belangrijke mededelingen volgden die door het geroezemoes deels verloren gingen. O.a. dat de tijd 18 minuten plus 5 seconden increment was. Dat hadden we eigenlijk al gezien aan de klok. Maar goed, enkele spelers zetten de klok maar even stil en deden net of ze aandachtig luisterden. Anderen speelden gewoon verder. Uiteindelijk zei de wedstrijdleider iets als ‘prettige partij’ en nu ging het echt los. Het werd stil. Je hoorde het schuiven en zetten van stukken. Af en toe een kuch. Hier en daar verschoof een stoel. Een klap op een klok. De spanning steeg.

Ronde 1: winst
Team 1 ging voortvarend van start. Ronde 1 werd gewonnen. Voor Team 2: zie het verslag van Paul.
Bert deed goede zaken aan bord 1: hij won zijn partij op zijn bekende stijl: niet leuteren, aanvallen en hakken maar.
Piet, aan bord 2, had wat moeite met de klok en tot zijn schrik ging hij door de vlag. Tja, niet zo goed opgelet. Er was enige consternatie. Spelers in de wijde omgeving – lees: de hele zaal –  konden kennis nemen van de gemoedstoestand van Piet. Gelukkig kalmeerde de toestand en Piet bleef toch maar voor ronde 2.

Marcel was in grote vorm aan bord 3. Ook hier een winstpartij in mooie aanvallende stijl.
Ignace speelde een wat saai potje aan bord 4 dat geheel gelijk opging en, niet verrassend, in remise eindigde.
Roel aan bord 5 verslikte zich ergens en kreeg een nul voor z’n kiezen.
Jelle, tot z’n genoegen ‘gepromoveerd’ naar Team 1, speelde een goede partij! Het leek winst te gaan worden! Maar de tegenstander liet het er niet bij zitten en snaaide een pionnetje van het bord. Even later nog maar eentje en de kansen keerden. De bedenktijd van Jelle werd langer. Zijn klok telde gestaag af naar Nul. Zag Jelle dit? Nee, Jelle zag het niet. Opeens was het uit. ‘Vlag’ zei de tegenstander. Al met al, toch nog 3,5 – 2,5 voor ons! Aan kop! Nu de rest nog neersabelen en de beker is Ons!

Strak aan kop
Ronde 2 begon. Bert en Marcel gingen verder met waarmee ze begonnen waren: Gewoon winnen! Geen genade! Piet had het door de vlag gaan van ronde 1 achter zich gelaten en won. Ignace ging ook verder met hetzelfde: Weer remise. Was het weer een saai potje? Ja, weer. Nou ja, kan gebeuren. Roel revancheerde zich met een mooie overwinning. Jelle speelde een wat minder meesterlijke partij dan in ronde 1 (naar eigen zeggen), maar wist nu op listige wijze remise te houden! 4-2!
Team 1: weer winst! Strak aan kop! De andere teams waren zo vriendelijk wat punten te morsen en Team 1 stond nu 2 punten los van de concurrentie. Even simpel gelijkspelen in ronde 3 zou al genoeg zijn voor de toernooioverwinning.

Vrijbuiterspionnen
Maar in de derde ronde moesten we tegen de Vrijpionnen. Weg waren de gedachten van ‘een gelijkspelletje is ook goed’. We hadden nog een flinke appel te schillen met die Vrijbuiterspionnen. Er moest wel even wraak worden genomen voor het Snelschaaktoernooi, waar dit clubje veel te veel punten van ons, dappere Sassenheimse Strijders afpikte. Voor de winst! Verpletteren die bende!!
Ach, wat ging het goed, ondanks Ignace’s wéér niet héél enerverend potje (okee, saai, zeg het maar…) dat weer remise werd. Bert en Marcel gingen maar weer verder en wonnen weer allebei. Met name de overwinning van Marcel was fraai. Eerst stond hij één pionnetje achter, later twee, het leek verkeerd te gaan, maar nu begon Marcel slinks met z’n torens te manoeuvreren die onopvallend (voor de tegenstander) richting de vijandelijke koning slopen. Tegenstander zat nog wat met z’n pluspionnen te rommelen, om er zeker eentje naar de overkant te krijgen, jaja, droom rustig verder, en had niks in de gaten. Maar opeens… Marcel deed nog een slinks zetje… was het… En nog maar een slinks zetje… TE LAAT! ‘Hoe kan dat nou?!’ stamelde de tegenstander en het onontkoombare drong bij hem door! Werd tijd! Totale ontreddering (of was het ontluistering?) maakte zich van hem meester. Het was werkelijk vreselijk. Een prachtig gezicht. Kon hij er nog wat aan doen? Wanhopig dwaalden zijn ogen over het bord, begeleid door zijn handen die bibberend richting de stukken gingen… was er nog een zet te doen…? Marcel zat zichtbaar te genieten. ‘Tja, mat in één’, zei hij, relaxed onderuit gezakt, ‘niks meer aan te doen!’ grinnikte hij. ‘Dag!’ Grijs van ellende gaf de tegenstander Marcel de hand.

Wriemelende massa
Roel wilde nog met een positieve score naar huis gaan en slaagde daar glansrijk in. Een vol punt in ronde 3. Piet had even een taaie tegenover zich en verloor. Als laatste zat Jelle te zwoegen. Deze partij ging toch echt helemaal de verkeerde kant op. Nog één toren over en de tegenstander had ook een toren maar wel een zwik pionnen die als een  wriemelende massa naderbij kwam. Het leek wel zo’n ouderwetse horrorfilm, waar een vormeloos monster een dorp nadert en iedereen op z’n pad opslokt. Hoe gruwelijk! Maar Jelle bleef ijzingwekkend kalm. Met z’n toren belaagde hij de wriemelde massa, die gewoon verder wriemelde, en gaf af en toe een schaakje, maar ja, hielp het? Het wriemelen ging maar verder en verder! Nog even en…. Opeens knalde Jelle zijn toren tegen de vijandelijke koning aan! Schaak!! PAK AAN! Pak ‘m maar en het is pat! Dit leek warempel wel een dolle toren! Jelle overrompelde de tegenstander, met een brede grijns stak hij de hand uit… ‘Ja, remise hè! Kan gebeuren!’ Verbouwereerd accepteerde de tegenstander remise. Daarna keken we er nog eens naar. Het was eigenlijk geen dolle toren en geen remise. Toch een meesterlijk halfje van Jelle.

Het is duidelijk: Jelle moet in Sassenheim A!
Ons roemruchte Team 1 won De Beker! Het was een geslaagd toernooi.
Dus volgend jaar, geachte Afzeggers, gewoon meedoen! Geen gezwam van Geen Zin!

Ignace

SSC-2 brons – Paul
SSC-2 alias SSC-B – niet de B van Bey of de A van Alferink wat dan eigenlijk 1 of 2 betekent. Nee, gewoon de B van B speelde in de C-groep, ook gewoon de C van C.

Mooi begin
In de eerste ronde speelden we tegen de all-stars dat was aangevuld met twee thuisschakers. Zonen van bord 2. Kas op bord 6 had op het eind een paard, dame en enkele pionnen. De tegenstander alleen een koning, maar die ging door totdat zijn koning erbij neerviel. Kas kon misschien al enkele keren mat geven maar dat weigerde hij gewoon. Hij moest ook goed uitkijken voor pat. Maar met nog enkele seconden op de klok wist hij toch de koning op de knieën te krijgen. 5 1/2 – 1/2 was een mooi begin.

De Ven-neppers
Toen tegen de Venneppers. Dat was gelijk andere koek. De latere winnaars van groep C hakten ons in de pan. Ron had nog een halfje (2 pionnen voor, maar lopers van ongelijke kleur) en Wim had dacht ik ook een halfje. De rest ging de boot in. Dus 1-5 verloren. Dat was ff minder.

Uilskuikens
De laatste ronde speelden we tegen de Uilen-3. Dat ging om zilver of brons. Echter wij, speelden als de uilskuikens. 2-4 verloren. Het werd dus brons. Ron en ondergetekende haalden nog wel mooie overwinningen. Ik had nog een mooie damer-uil met pionoffer waardoor zijn koning in het midden kwam en ik al zijn pionnen kon opvreten. Heerlijk. Ik dacht nog dat zilver binnen was maar nee. Brons! Ook mooi.
Kortom een leuk en heel gezellig toernooi.

Paul

Hieronder nog de individuele scores en de eindstand, met dank aan Cok Ippel (red.)

Poule  A (Eetcafé Zomerzorg ,  wisselbeker.

1. Oegstgeest 1: 3 –  6 (15,5  –  2,5) Kampioen
2. De Uil 1, Hillegom: 3  – 4  (12  –  6)
3. De Zwarte Pion 1, Lisse: 3  –  1 (5 – 13)
4. Daniel Noteboom 1: 3  –  1 ( 3,5  – 14,5) Degradeert

Poule B (de 2^e Anton v. Pijpen wisseltrofee)

1. Sassenheim 1: 3  –  6 (11,5  –   6,5)   Kampioen, promoveert.
2. De Uil 2, Hillegom: 3  –  4 (10,5   –   7,5)
3. De Vrijpionnen 1, Voorhout: 3  –  2 (9,5   –   8,5)
4. Daniel Noteboom 2, Noordwijk: 3  –  0(4,5  –  13,5)  Degradeert 

 De eerste ronde Sassenheim 1 – Daniel Noteboom 2 werd nipt    3,5 – 2,5
(Bert de Bruin, Marcel Verschoor en Roel Alferink wonnen, Ignace Rood remise en Piet Bakker en Jelle Verdoes verloren).
De tweede ronde De Uil 2 – Sassenheim 1: 2 – 4  winst voor Sassenheim.
(Bert de Bruin, Piet Bakker en Marcel Verschoor wonnen, Ignace Rood en Jelle Verdoes remise.)
De derde (laatste ronde)  Sassenheim 1 – de Vrijpionnen 1   4 – 2 winst voor Sassenheim 1
(Bert de Bruin, Marcel Verschoor en Roel Alferink wonnen, Ignace Rood en Jelle Verdoes opnieuw remise.)

Bert de Bruin en Marcel Verschoor score 3 uit 3.
Roel Alferink 2 uit 3.
Ignace Rood en Jelle Verdoes de remise-koningen met resp. 1,5 en 1 uit 3.
Piet Bakker 1 uit 3.

Poule C (VVV – Lisse  wisseltrofee)

1. De Vennep 1: 3 – 6 (13,5 – 4.5) Kampioen
2. De Uil 3, Hillegom:  3 – 4 (11,5 –  6,5)
3. Sassenheim 2: 3  – 2 (8,5 –  9,5)
4. All Stars (Comb.team): 3  – 0 (3,5  -14,5)

(All Stars was een team ter opvulling van het weggevallen De Zwarte Pion 2). Het waren voornamelijk Uil-leden (jeugdleden)

De eerste ronde All Stars – Sassenheim 2: 0,5 – 5,5.
(Paul de  Haas, Menno Hoogendoorn, Wim v.Biezen, Sander Peereboom en Kas Jansen wonnen hun partij, terwijl Ron Brands remise speelde)
De tweede ronde De Vennep 1  – Sassenheim 2: 5 – 1.
(Ron Brands en Kas Jansen speelden remise, en daarmee was de koek op, de rest verloor.)
De derde (laatste ronde) Sassenheim 2 – de Uil 3: 2 – 4.
(Ron Brands en Paul de Haas wonnen hun partij, terwijl de rest verloor.

Ron Brands en Paul de  Haas score  2 uit 3.
Kas Jansen 1,5  uit 3.
Menno Hoogendoorn, Wim v.Biezen en Sander Peereboom 1 uit 3.