D.H.K.V.B.J.D.V.

Was het vollemaan? Stond Mars in Venus (kan dat?)? Hing de zomer in de lucht? Onduidelijk. Zeker was dat er een uitgelaten jonge-honden-gedrag-sfeertje (JH-gedrag) heerste op de club, afgelopen dinsdag.
Het begon al met Willy en Piet, die op heerlijke hapjes trakteerden als dank voor de inzet van menig clublid om een kwijtgeraakt mapje met pasjes te zoeken. Gelukkig kwam er later, nog diezelfde avond, het heuglijke bericht dat het mapje thuis gevonden was. Maar vandaar de traktatie, dus.

Kas(kraker)
Tot mijn vreugde zag ik dat Kas er was, want ik vind het altijd leuk om mijn partner-in-crime, als het gaat om de externe competitie, te zien. Maar alom heerste er dus een soort los sfeertje. Toen WL Roel de altijd weer spannende indeling opdreunde, was ik blij dat ik (overigens voor de zoveelste keer dit seizoen) tegen Kas mocht. Kas en ik willen beiden graag winnen, maar we gunnen elkaar de winst ook absoluut. Het was dus nog wel spannend of het een Kaskraker zou worden.

Reglementaire nul
In de speelzaal ontdekte ik dat ik mijn telefoon was vergeten. Ook was de koffie op. Ik wil altijd heel graag koffie als ik binnenkom. Niet getreurd, want Frans D. bleek zichzelf tot ‘oneven’ te hebben gebombardeerd en was zowel bereid om koffie te zetten als mijn telefoon even bij ons thuis op te halen. Niet veel later kwam hij hem brengen, vroeg: ‘Is dit ‘m?’ (Ik begrijp de vraag, mijn mobiel woont in een wat morsig, nog door mijn moeder gehaakt ‘jasje’, dus het had ook zomaar iets anders kunnen zijn.) Ik antwoordde bevestigend waarop hij krachtig sprak: ‘Dan heb je nu een nul, wegens het bij je hebben van je telefoon!’ Zo’n sfeertje, dus.

Koffie
Naast mij stond Frank P. op om koffie te gaan halen. ‘Die is echt nog niet doorgelopen, hoor!’ Er was immers net nog gevraagd hoeveel koffie er in het filter gedaan moest worden. ‘Twee volle scheppen.’ Oh? Ik dacht altijd 1 volle. Nou, we hebben het later inderdaad geproefd, die twee scheppen. Maar goed, Frank liep met een houding van ‘dat zullen we nog wel eens zien’ naar de analyseruimte en kwam zonder koffie terug, want inderdaad, nog niet doorgelopen. Vijf minuten later ging hij in de herkansing, waarop ik jolig twee koffie bij hem bestelde. ‘Zwart?’ ‘Ja, graag, en jij, Kas?’ ‘Twee zoetjes, graag.’ Frank keerde terug met een dienblaadje met vier kopjes koffie, klasse! Dankjewel, Frank!

Jelle K.

Welkom nieuwe leden
Links van mij zat Jelle K. geconcentreerd te spelen, ondanks alle onrust op of omstreeks mijn bord. Ik bedacht me dat Jelle lid is geworden toen wij in Frankrijk zaten en ik hem eigenlijk niet eens netjes in een berichtje verwelkomd had (alle anderen toch wel, hoop ik? Hier of in de app?). En dus nam ik me voor om dat na deze avond te doen, er een woordje aan te wijden in mijn eerstvolgende verslag. Bij deze dus, Jelle K.: hartelijk welkom bij SSC! Dat je maar vele mooie avonden mag beleven met mooie potjes schaak! En dat je je snel thuis zult voelen bij ons!

Dat Jelle K. ook wel enigszins door het JH-gedrag aangestoken was, bleek wel toen hij ergens halverwege de avond de overwinning naar zich toetrok en juichend uitriep: ‘Dat is het eerste punt dat ik hier scoor!’ ‘Nou, dat kan ook wel wat minder hard,’ bromde zijn tegenstander goedmoedig. Maar het droeg allemaal bij aan de ontspannen stemming van de SSC’ers. En bovendien, wie weet er nou niet meer dat hij zijn eerste punt scoorde? Toch echt wel een mijlpaaltje!

Hapjes
Kas en ik waren (voor mijn doen in ieder geval) vrij snel klaar met spelen en gingen in de naastgelegen zaal analyseren. Het was inmiddels tijd voor de hapjes en ik probeerde Willy over te halen om bij ons in de zaal te komen zitten en een lekker wijntje te nemen. Met veel moeite lukte dat, en er ontstond een zeer gezellige after-chess met verhalen die in sterkte absoluut toenamen, naarmate de avond vorderde. De hapjes vonden gretig aftrek, terwijl aan de andere poot van de zaal Jelle V. traditiegetrouw zat te vluggeren tegen wie maar wilde. Steven Kort bijvoorbeeld. Die toch echt wel lang is. Ja, flauw.

Gezelligheid kent geen tijd en dus bleef er een groepje die-hards nog lang zitten, voordat de Chinese vrijwillige afwasbrigade aantrad (Bernard had daar uiteraard al het voorwerk voor gedaan, hij is nog altijd zijn record ‘kopjes afwassen bij SSC’ aan het verbeteren), iedereen aftaaide en wij thuis, zoals te doen gebruikelijk, nog even mijn partij analyseerden. Zoals Kas reeds voorspeld had, werd mijn 6e zet (f6) afgebrand door mijn personal trainer en was het aan een misrekening van Kas te danken dat ik de winst toch nog naar me toe had weten te trekken.

Ballotage
Maar veel belangrijker dan dit alles is dat ons SSC inmiddels een gezond aantal leden telt en we natuurlijk ook superblij zijn dat een deel van die nieuwe leden nog jong is en een zeer bloeiende schaakcarrière in het vooruitzicht heeft. Het énige dingetje is dat we bij het aannemen van nieuwe leden misschien toch een kleine ballotage moeten gaan toepassen. ‘Huh?’ ‘Ballotáge?’ ‘Kom op, zeg! Sinds wanneer?’ ‘We zijn toch zeker blij met iedereen die schaken leuk vindt?’ ‘Goed of slecht, oud of jong, ervaren of beginner?’ ‘En trouwens, dan was jij er dus zéker niet in gekomen, haha!’ ‘Nee, we moeten misschien hooguit een ledenstop invoeren op een dag, als we uit de zalen dreigen te groeien!’
Ik hoor het sommigen van jullie al op luide toon verkondigen …

DHKVBJDV
Maar de ‘ballotage’ waar ik het over heb, geldt iets heel anders, namelijk ballotage ‘op naam’. Want we grossieren in verdubbelingen en zo kan er verwarring ontstaan over wie er nu welke resultaten behaalt: Is het Jan B. of Jan J.? Menno D. of Menno H.? Frans D. of Frans V.? En ja, met de komst van Jelle Koomen nu dus ook Jelle V. of Jelle K.? Moeten we hier op ingrijpen? Geen Jannen, Jelles, Mennoos en Fransen meer?
Gelukkig hebben we maar één Piet en dat is maar goed ook, want hij stevent regelrecht af op het clubkampioenschap en daar is straks dan geen enkele twijfel over mogelijk!

Maaike