Het Keizersysteem, een methode waarmee in een competitie de indeling en ranglijst worden berekend, lijkt op het eerste gezicht wel aardig. Als je erover leest kom je van alles tegen. Bijvoorbeeld dat er beweerd wordt dat vóór de invoering van het Keizersysteem het ‘vrijwel onmogelijk’ was om tot representatieve ranglijsten te komen met lang lopende competities, waar vaak spelers wel eens afwezig zijn door vakantie, ziekte of gewoon een avondje geen zin. In verder optimistisch gekwaak om het Keizersysteem te promoten leest men tekstjes als ‘clubs maken gewag van groeiende en enthousiaste bezoekersaantallen’.
En: Als je een keer niet komt ‘val je niet gelijk uit de competitie’ (= zak je niet gelijk als een baksteen naar de onderste regionen op de ranglijst). Jawel, dit alles dankzij het Keizersysteem! Hulde!!
Groeiende bezoekersaantallen! Kijk even om je heen en merk op dat er weer een schaakclubje is omgevallen. Allemaal Keizersysteem-gebruikers. Bij ons groeit het aantal leden. Maar dat was onder meer dankzij het jubileumtoernooi op 7 september.
Herberekening
Het Keizersysteem. Lijkt aardig. Er is echter één debielerige afwijking in dit eh, systeem, waardoor het wat mij betreft de vuilnisbak in kan: de z.g. Herberekening. Hoe werkt dit: Een voorbeeldje.
Stel, ik speel een meesterlijke partij tegen de koploper en win briljant. Ik krijg er 62 punten bij! De 62 is de Waarde van mijn tegenstander. Zie de kolom Waarde, Stand Interne Competitie. Mijn totaal aantal punten, te zien in de kolom Score, neemt toe! Maar dat is niet alles!
Mijn tegenstander is ontluisterd, gedemoraliseerd, begint te twijfelen aan zijn schaakkwaliteiten en verliest ook de volgende partij, een week later. Het gaat bergafwaarts met de (nu gewezen) koploper die een geestelijk wrak wordt, nu aan de lopende band verliest en na een tijdje laatste staat en nog maar een miezerige Waarde van 34 heeft. Welk een ellende!
Maar … ‘dankzij’ het Keizersysteem zakt ook mijn score! De 62 punten die ik verdiend heb zijn nu teruggebracht naar 34. Oneerlijk gedoe!
Dir Herberekening werkt door in elke ronde. Als ik zak op de ranglijst worden er zelfs óók nog punten afgetroggeld van het schamele aantal dat ik kreeg toen ik er een paar ronden geleden een keer niet was. Waardoor ik nóg meer zak! Schande!!
Zaagselhoofd
Andersom kan ook: Stel ik win van een laagstaand zaagselhoofd met Waarde 40 en verdien dus een nederige 40 punten. Door dit verlies wordt zaagselhoofd wakker, krijgt revanchegevoelens en begint steeds beter te spelen en meer te winnen en zaagselhoofd’s Waarde stijgt! Bijvoorbeeld naar 60 (niet 62, want daar moet ik nu wel staan). Mijn eerder verdiende nederige aantal van 40 punten wordt nu 60 door de Herberekening. Leuk voor mij, maar ook oneerlijk.
Afwezigheidspunten
Het Keizersteem beweert ook dat je niet ‘gelijk uit de competitie valt’ als je een keer niet komt. Bij afwezigheid krijg je kleine fractie van de eigen waarde (bijv. 1/3). Bij ons is dat alleen voor de eerste 4 x afwezigheid. Ben je vaker afwezig, dan krijg je niets meer. Dus niks van ‘je valt niet uit de competitie!’ Dat gebeurt dus wel! Prachtig, dat Keizersysteem. Jaja!
K-systeem
Stel je voor dat een dergelijk K-systeem zou worden ingevoerd bij, laten we zeggen, Eredivisie voetbal! Jouw middelmatige kluppie (bijvoorbeeld Vitesse) wint van Ajax, kan makkelijk, dat tot dan vrij hoog staat, vervolgens veel meer verliest (niet ongebruikelijk), tot zo ongeveer de laatste plaats zakt (is als eens gebeurd …). Stel dat er dan wordt bepaald dat jouw kluppie van de met bloed, zweet en tranen verdiende 3 punten nog maar 2 overhoudt! Omdat Ajax zo laag staat! De horreur!!
Er zou een soort van opstand losbarsten van voetbal’supporters’, het hooligan-schorem dat brandstichtend en straatstenen-smijtend en winkelruiten-inslaand en ambulancepersoneel-molesterend en vuurwerk-naar-politie-gooiend en brandweerauto-vernielend en onschuldige-omstanders-in-elkaar-stampend zou rondtrekken, met spandoeken met tekstjes als ‘NAAR DE HEL MET HET K-SYSTEEM!!’ en ‘IK WEET WAAR JE WOONT!!’
(Ik heb 15 jaar in Arnhem gewoond en meegemaakt dat Vitesse-voetbaltuig ruiten ingooide bij gemeenteraadsleden als deze niet meer wilden dokken voor het (wéér) verlies draaiende Gelredome. Alles is mogelijk!)
Wij zouden zoiets niet doen. Wij zijn schaakspelers. Wij zijn beschaafde mensen. Wij zijn geen hooligan-tuig. Wij gaan niet de straat op om de omgeving even te laten weten wat we van het Keizersysteem vinden. Hoewel ik er soms wel eens zin in heb.
Wij wensen elkaar dood en verderf toe achter het schaakbord, maar als de partij afgelopen is keuvelen we gezellig na en het bier vloeit rijkelijk.
Keizersysteem: Het kan anders. Lees: Beter.
Vóór ik bij de SSC kwam speelde ik bij de Arnhemsche Schaakvereeniging, ASV, een van de grootste schaakverenigingen van Nederland (nu 133 jaar oud, 194 senior leden).
Daar prutst men niet met het Keizersysteem. Geen oneerlijk gegoochel met Waarde en wel of niet punten krijgen als je er een keer niet bent. Er verdwijnen geen punten als sneeuw voor de zon, alleen omdat een voormalige tegenstander weer eens verliest. Geen wonder dat ASV zoveel leden heeft.
Bij ASV is de ranglijst samengesteld op basis van het Elo-getal, de rating dus. Per partij wordt berekend wat je nieuwe Elo is. Degene met de hoogste Elo aan het eind van het seizoen is clubkampioen. Dat is alles. Eenvoudig. Makkelijk. Simpel. Iedereen snapt het.
En als je er een keer niet bent? Dan gebeurt er niets. Je Elo verandert niet.
En wat, als je na een aantal goede partijen flink in Elo gestegen bent, vervolgens denkt: ik kom een tijdje niet, mijn Elo staat mooi hoog en zo eindig ik hoger dan ooit op de ranglijst? Dan kom je bedrogen uit: bij mijn tijd bij ASV was het zo dat je minimaal 25 partijen gespeeld moest hebben om mee te tellen op de ranglijst. Stel, je hebt de hoogste Elo met maar 15 partijen: Dan was je toch geen clubkampioen. Je staat nog wel op de ranglijst, maar jouw score telt niet mee. Je ziet: veel eerlijker dan het Keizersysteem.
Dus, geachte leden van de Sassenheimse Schaakclub. Weg met het Keizersysteem!
Blijf niet steken in de ‘Ja Maar’ fase. Wat is dat nou weer, de Ja-Maar-fase?
Kenmerk van de Ja-Maar-fase is dat je geen zin hebt om te veranderen, ook al zie je dat een andere methode beter is.
Ja, maar, zo doen we altijd! We hebben altijd het Keizersysteem gebruikt! Het werkt toch ook goed?
Denk een keer buiten de doos! Weg met het Keizersysteem!
Ignace Rood
Ik heb heel even gewacht met reageren op de antipathie van Ignace op het zgn ‘Keizersysteem’. Het blijkt dat ook enkele andere leden sommige uitspraken van Ignace ondersteunen. Nu weet ik uit ervaring (een vermeende kracht van de ouderdom) dat de Keizer in veel clubs wordt toegepast. En overal werd wel enig kritiek geuit, echter maakte het wel schoon schip met al die groepjes (al of niet op speelsterkte) en varianten. Ik zou echter graag zien dat we een najaars en een voorjaars Keizercompetitie spelen en dan beide winnaars een tweekamp spelen voor het clubkampioenschap. Daarnaast zou een kolom op de website met de ‘normale’ score (bijv. 4 uit 4 bij koploper Marcel) ook niet misstaan?!