Live! From the Muzenhof …

‘Ze zijn ontsnapt,’ klonk het ergens na afloop van de uitwedstrijd SSC-B tegen Daniël Noteboom-B (Noordwijk). De waarheid is echter dat DN ontsnapte, nadat de kersverse echtgenoot van het Hazen-imperium met veel gevoel voor dramatiek zijn dame weggaf. Gevalletje ‘vergeten te kijken hoe het eruit ziet als ik die zet zou uitvoeren.’ Want de met veel bravoure uitgevoerde zet leidde niet tot het verwachte mat, maar dameverlies vanwege een paard dat het matveld dekte, smeerlap. Maar het siert Menno natuurlijk dat hij nu als getrouwd man alle andere vrouwen meteen opzij zet. Van het bord in dit geval, maar toch. Ik heb hem bewonderd om de rust die hij erna uitstraalde, want ik weet zeker dat ik al buiten had gestaan om in de straffe zeewind de frustraties weg te schreeuwen. Menno niet, die zei later in de nazit zelfs nog: ‘Ik geef 1x per jaar een dame weg, en dan heb ik het maar gehad.’ Volgende keer wel graag op de clubavond, Menno, en niet extern.

Live
Maar even terug naar het begin, traditioneel kwam ik als laatste aan bij het verzamelpunt: ’t Onderdak. De spelers werden over de auto’s verdeeld, na het 3-3- van de vorige keer, werd het nu 4-2; wel zo gezellig, want nu kon er ook op de achterbank met elkaar geconverseerd worden. Die achterbank werd bezet door Kas en mij, om nog een keer door te nemen wie aan bord 5 en 6 zouden zitten. Dat is namelijk aan Kas en mij voorbehouden, wie waar mag zitten. Ik had voorkeur voor wit en kreeg dat. ‘Vanzelfsprekend,’ zou Kas later zeggen, ‘ook al had ik wit gewild, dan was het toch zwart geworden, haha.’ Iets over vrouwen die altijd hun zin krijgen. Nou …
Maar goed, na wat gehannes met parkeermeters (‘Neem toch een parkeerapp, man!’), betraden we het slagWantveld. Bij binnenkomst werd mij  bij de bar gevraagd of ik voor een of andere bijeenkomst kwam. ‘Nee, ik kom scháken, vrouwen schaken ook!’ riep ik krachtig. Dat dacht ik toen tenminste nog.
De teamleiders van de respectievelijke ploegen begroetten elkaar, waarna aangekondigd werd dat bord 5 live zou gaan. Bord 5, was ik dat niet? Ik raakte meteen in paniek, zag al helemaal voor me hoe ik blunder op blunder maakte terwijl ‘de wereld’ meekeek. Ech nie!!! ‘Ik ga niet live,’ sprak ik dan ook krachtig. Er ontstond lichte paniek, want Daniël wilde natuurlijk heel graag dit speeltje gebruiken om de buitenwacht mee te laten genieten van het edele spel. Het enthousiasme was niet erg groot bij ons, totdat Herman zich vrijwillig opgaf om aan het live-bord plaats te nemen. ‘Maakt mij niet uit.’ Held. De bordverzorger vroeg aan niemand in het bijzonder hoe hij heette. ‘Maas,’ zei ik. ‘Hoe schrijf je dat?’ ‘Eh, M-A-A-S …’ ‘Voornaam?’ ‘Herman.’ ‘Hoe schrijf je dat? Met 1 R, 1 N?’ Waar zijn we hier beland? Later werd duidelijk dat HM tegen een tegenstander met Duits klinkende naam moest, dus kennelijk was de verwachting dat onze HM dat ook was. ‘Nein, Herr Mann ist einfach Herman, Maas.’ Ik was al helemaal uit m’n concentratie.

Onwijze lessen
Na een druk dagje toch nog even wat boekjes bekeken, maar ik word gek van al die theorie en vooral het onthouden van al die zetten. Dus toen mijn tegenstander op mijn e4 antwoordde met een Siciliaan deed ik een voor mij onnatuurlijke zet en speelde ik bovendien veel en veel te snel. Ik zou dan ook als eerste klaar zijn, nadat ik ondekbaar mat zou gaan. Tja, dat verleidelijke pionnetje (ik stond er toen al 3 achter) had ik niet mogen opeten, want daarna kon ik het niet meer keepen. Wel een mooie matstelling, moet ik eerlijk zeggen, met paard en toren en een hinderlijk (letterlijk) pionnetje. Shit, daar gaat m’n koppositie, dacht ik bij mezelf, want tot dan toe was ik lijstaanvoerder met 1,5 uit 2.
Wat restte was kijken bij het flankerend beleid, rechts Kas en links Menno. Bij beiden zag het er goed uit, Kas rukte met z’n pionnen op, Menno had een dame en twee torens op rij staan en loerde op een kans om door te dringen in de gesloten gelederen van de vijand.

Het haasje
Als tweede was Johan klaar, ook geen punt gescoord. Kennelijk moet het ergens over gaan bij hem, tegen een GM bv, of een openlucht rapid in de B-groep. Hij moest tegen een broos uitziende heer, die Kas natuurlijk weer bleek te kennen, want Kas kent heel veel mensen én vooral heel veel verhalen over die figuren. Broos of niet, hij won gewoon van Johan en zo was de stand 2-0 voor DN. Pfff.
Gelukkig keerde het tij toen Herman zich hernam en de man tegenover hem zó in het nauw had gedreven dat deze opgaf. Volgens DN ‘had hij misschien nog even door moeten spelen,’ maar mijn thuisanalist was van mening dat wit echt wel gewonnen stond, dus sehr gut gemacht, Hermannnnn! Hier de link naar de site voor wie zelf wil oordelen. Maar goed, de eer was sowieso gered, 2-1, immers.

Kasperov
Topscorer Kasper(ov) vertelde later dat hij zich de hele dag had zitten voorbereiden op Caro-Kann, maar hij speelde tegen Van der Ham (grapje). De concentratie droop eraf, en het was echt mooi om te zien hoe hij trefzeker naar promotie schoof met zijn d-pion. Toen het onvermijdelijke duidelijk was, gaf zijn tegenstander dan ook terecht op. Kassa!!! En 2-2!
Zoals gezegd zag het er bij Menno echt wel goed uit, al vroeg ik me af waarom hij z’n toren niet op de h-lijn zette om zo een aftrekdekker te creëren met z’n meisje. Maar goed. Hier hebben we het al over gehad, dus: 3-2 in het voordeel van DN. Nu was alle hoop gevestigd op Frans D. Die toch ook echt leek af te stevenen op vette winst, want hij had een pionnetje op promoveren en een toren die dat kon dekken. Met een tussenschaakje zou de promotie een feit worden, waarna tegenstander (zegt het) Voort zijn toren zou moeten geven, en Frans met twee pionnen vs twee én een toren de partij niet meer uit handen zou geven. Dat zag zijn tegenstander ook (uiteindelijk) in en die stak ten langen leste zijn hand uit: 3-3!

Nazit
We waren uitzinnig van vreugde, want eindelijk hadden we ons eerste matchpunt binnen, hoera!!! Van de gehate nul af! We besloten dat dit feit gevierd moest worden. Frans: ‘Jammer dat ’t Onderdak dicht is, anders konden we nog een biertje drinken.’ ‘Bij ons kun je ook onderdak, hoor,’ sprak ik opgewekt en seinde snel Jan in om bier uit de schuur te halen. In rap tempo (Frans) of via de toeristische route (Menno) scheerden we naar ’t Onderdak, waar de voertuigen geparkeerd werden. Johan moest helaas het hazenpad kiezen, omdat hij wel heel erg vroeg op moest de volgende dag, maar de rest liep gezellig mee naar dat andere onderdak, waar er nog lang nagepraat werd over ons eerste matchpunt, én over het belang van een goede teamgeest, want die was er niet alleen door het gelijkspel, maar zeker ook door het afsluitende nakaarten bij ons thuis, waar bovendien de tactiek voor de volgende wedstrijd vast doorgenomen werd. Hier een selectie (nee, we gaan niet zeggen wie wat zei, want dan kan de tegenstander zich daarop voorbereiden …):

• ‘Ik speel beter als ik het koud heb.’ Die moet de volgende keer in zwembroek spelen.
• ‘Het eindspel is het mooiste onderdeel van de partij. Vraag maar aan Menno …’
• ‘Ik heb er zó’n hekel aan als mensen dan na afloop gaan staan te vertellen wat je had moeten doen!’ Waarop M.H. riposteerde: ‘Je had best tegen me kunnen zeggen: “Dat had je niet moeten doen”, hoor …’
• ‘Ik had bedacht: ik ga Caro-Kann spelen, ik heb de hele dag geoefend, maar dan hoor ik Jan B. in mijn achterhoofd zeggen: “Dat is drie keer niks!”.
• ‘Bird-opening? WTF? Na de vorige partij heb ik dat eens zitten bekijken, opende f4, ok!!!’ (De thuisanalist legt nu uit dat je veld e5 dan wil veroveren: die vogel opent met f4, als zwart dan e5 speelt, dan heet het de Fromsgambiet. Als ie dan slaat heb je controle over e5, maar zwart heeft d6 en geeft daarmee goed tegenspel. Nou, ik snap er geen (gam)biet van. En hoe het daarna verder moet, mag ik niet verraaien van m’n man.)
• ‘Extern hoef ik niet zo nodig te winnen, intern vind ik belangrijker. Maar ja, nu moest ik wel, nu ik op het live-bord zat.’ (Hare Majesteit voortaan altijd op het live-bord.)

‘Trainer’ Jan voegde nog toe dat we als SSC-2 (nee, we zijn géén B-team!) nu ons eerste matchpunt hebben gescoord, en verder voor de statistieken: Maaike maakte het eerste bordpunt in de externe, Kas is lijstaanvoerder met 2 uit 2 en gaat weer voor de Schoenmakersbeker, Menno en Maaike hebben 50% (resp 1 uit 2 en 1,5 uit 3), Herman en Frans beiden 1 uit 3. En Johan gaat de volgende keer zijn tegenstander verpletteren. Dat is in februari, dus we hebben nog tijd genoeg om te oefenen en ons spel te verbeteren.

Toetje
Toen ik op de website van DN keek zag ik dat ik een punt gescoord had :), hoewel de optelsom 3-3 bleef. Vandaag was dat haastig gewijzigd in een nulletje voor mij, maar toch, éven stond ik gewonnen. Gelukkig hebben we de foto nog ????

Even stond ik gewonnen …

Maaike