De remisekoning was vorige week van zijn remises afgeweken. Op weg naar de schaakclub zei de voorzitter/schoonvader nog tegen mij dat de kans groot was dat we tegen elkaar moesten schaken. Ik grapte nog dat we dan na drie zetten wel remise konden spelen. Na het indelen mocht ik inderdaad aantreden tegen Paul de Haas. Na drie zetten zat ik al te twijfelen om remise aan te bieden. Ik kwam erg slecht uit de opening en had er spijt van niet die remise aangeboden te hebben. Met zijn sterke loperpaar dwong Paul me ver terug. Gelukkig zag ik een kleine opening en na zet 19 kreeg ik wat ruimte door af te ruilen. Kon het dan toch nog remise worden?? Maar na het afruilen besloot Paul toch voor de winst te gaan door met zijn koning naar voren te komen. Zet 35. Met een schaakje, die hij over het hoofd za,g kon ik de aanval overnemen en stond ik een vrijpion voor. De vorige wedstrijd tegen Paul stond ik ook voor en toen heb ik alsnog verloren. Dus dacht ik weer aan die remise… maar helaas moet ik de kroon afzetten en hem doorgeven aan iemand anders want ik won de partij!
Menno.
Na 34 zetten loopt Paul uit een schaakje met Kg6 terwijl Kg7 aangewezen was. Hierdoor verliest hij de controle over de partij. De stelling is normaal gesproken een ‘dode remise’ (Jan B.)
Nawoord redactie: het was de bedoeling hier de hele partij weer te geven, maar de techniek laat ons nog even in de steek, vandaar deze tussenoplossing.
