Een schaakavond zonder de Beijtjes (die zijn gevlogen naar het warmere Frankrijk). Ik hoop in ieder geval met minder regen daar in Frankrijk. Want dinsdagavond druppelden de schakers een voor een binnen. We waren met oneven om 5 over 8. Maar na even wachten kwam toch Bob nog binnenlopen om niemand een ‘Beij’ te geven deze ronde.
Met veertien man sterk was het toch nog een drukke avond en de nummers 1 en 2 moesten tegen elkaar: Bert tegen Piet. Bert vertelde dat hij maandagavond kansloos onderuit was gegaan tegen een 2500 speler (Arthur Pijpers). Dus hij was kwetsbaar, vertelde hij. Na sterk spel van Piet was er toch remise. Aanval afgeslagen van de nummer 2.
Nog 1 ronde en dan kan Bert de beker (de enige interne dit seizoen) weer mee naar huis nemen.
Het was niet de enige remise van de avond; ook Ignace, Frits, Jelle, Johan, Bernard en Bob speelden gelijk. Herman verloor van Marcel en kreeg daarna wijze les van Marcel: ‘Schaken is een balans tussen aanvallen en verdedigen.’ Die Cruijffiaanse uitspraak kan weer op een tegel! De beide Hazen (Johan en Paul) deden hun naam geen eer aan. Beiden waren pas na 11 uur klaar met hun partij. Paul is waarschijnlijk nog steeds niet klaar met zijn partij … Na een voorsprong met twee pionnen in het eindspel met loper tegen paard verloor hij. Komt ook omdat hij tegen Frans De Eindspel Koning speelde.
Mijn partij tegen Kas was na het openingsspel gauw afgelopen, waarbij Kas te veel met mijn opening bezig was in plaats van zijn eigen kracht.
Aankomende dinsdag de laatste interne ronde waarbij er nog een aantal verschuivingen mogelijk zijn.
Menno
