Recreatieteam slaat hard toe
De laatste externe wedstrijd van het seizoen is er eentje die niet zonder slag of stuk ging. Na een rommelige werving van de spelers die af hadden gezegd, hadden we Roel en Frans van D (zijn vuurdoop) gevonden om samen met Sam en mij de strijd aan te gaan. We hanteren altijd bij bordindeling de ranglijst van de competitie. Roel op bord 1, ondanks dat het tactisch misschien slim was om dit anders te doen, vond Roel. Zelf speelde ik, zoals Maaike had voorgesteld in haar vorige verslag, tegen Bert Hogendoorn. Met één ‘o’ meer in mijn naam moest dit een voordeel opleveren.
Kf2 niet de beste zet…
Bij Voorschoten aangekomen kregen we de mededeling dat het de laatste avond was in het oude pand. SV Voorschoten gaat verhuizen naar een nieuw pand. Laten we ze dan een waardige afscheid geven op de laatste avond, was de gedachte… Met de vrij krappe tafels kon je gemakkelijk bij elkaar afkijken en zien hoe het ervoor stond. Na 17 zetten zag ik vanaf bord 2 dat Roel een pionnetje kon winnen. Dat ging goed en daarom zat hij ook op bord 1. Zelf kon ik in zet 19 een pion winnen en als ik mijn eindspel op orde zou houden was dit minimaal remise. Ik blijf tenslotte de remisekoning. Het eindspel van Roel met een pion voor resulteert meestal in winst. En dat was dit keer niet anders. Na een sterk eindspel, waarin de tegenstander weliswaar een goede zet zag, maar over het hoofd zag dat hij schaak stond, zorgde onze man op bord 1 voor het eerste punt. Niet veel later ging mijn tegenstander ernstig in de fout en gaf zomaar zijn paard weg. Hij verzette zijn koning naar F2 zonder zijn paard te verdedigen. Weg remise dacht ik, maar ik ben nog blijer met een vol punt natuurlijk!
Op bord 3 speelde Sam sterk met wit en met een offer van zijn paard behaalde hij een groot voordeel en stond in de eindfase een kwaliteit en een pion voor. Zijn tegenstander had met weinig tijd en achterstand als laatste redmiddel remise aanbieden. Zonder overleg sloeg Sam dit resoluut af (Frans vond het zelfs niet kunnen om in die positie remise aan te bieden). Een paar zetten later was de winst binnen voor Sam. Ondertussen op bord 4, waar Frans zijn vuurdoop beleefde, ging het lang gelijk op. Frans stond zelfs sterker maar na blunders over en weer kwam Frans er sterker uit en zo werd het 4-0! De tegenstander had als laatste redmiddel om de stand verkeerd door te geven, maar ook dit hadden we snel door. Zo hebben ze toch een mooie (voor ons) laatste gehaktavond gehad in Voorschoten.
Menno
4-0 ja, maar wél voor SSC! Duh!!!
