Frans(e) les

Meester Frans
Niet alleen had Frans D. met enthousiasme de functie van materiaalcommissaris opgepakt tijdens de ALV, nee, nog meer clubliefde ontsproot aan zijn brein, toen hij voorstelde om af en toe een voor-avondje te organiseren met wijsheden die van belang zijn voor het spelen volgens de regels van het edele schaakspel.

NIET aan de stukken zitten …

Vooral van belang bij externe wedstrijden, zo liet hij ons weten, En zo kon het gebeuren dat op 17 september een klasje van maar liefst 14 leden om half acht klaar zat voor meester Frans. Het zou deze keer gaan over wat allemaal wel en niet geoorloofd is aan de borden. Daar hoort ook bij het maken van ongewenste geluiden, het aan de stukken van de tegenstander zitten, verkeerd remise aanbieden, niet noteren (er werd niets gezegd over leesbaar of correct noteren, gelukkig); de oortjes tuitten van al deze nuttige info. Uw overijverige webmaster (mijn moeder zou zeggen: had dat vroeger op school maar gedaan!) maakte aantekeningen en zal op een aparte pagina de regelgeving aan de eeuwigheid (nou ja) toevertrouwen, dus ik zou zeggen: raadpleeg de regels voor aanvang van iedere externe wedstrijd, daar kun je je voordeel mee doen en iedere punt is er een, nietwaar? Want daar gaat het natuurlijk vooral om, de prestaties in de externe competitie en vooral: het – minimaal – handhaven van het eerste team in de 1e klasse en het promoveren van de 3e naar de 2e klasse van het tweede team.

Veel soorten remise

Niet moeilijk doen
Extern dus, want intern is het een heel andere zaak. Daar doen we niet zo moeilijk (althans de meesten, ik ken mensen die overwinningen claimen na het doen van een onreglementaire zet door de tegenstander, ont-zet-tend kinderachtig natuurlijk … en nee, ik zeg niet hoe ze heet …).
Dat er ‘niet zo moeilijk’ gedaan wordt, bewees Bernard maar weer eens, toen hij een paardzet 3.0 deed: twee naar rechts en twee naar voren. Tegenstander Piet gaf meteen op. De hele zaal bemoeide zich ermee. Hadden we niet net van meester Frans gehoord dat dát nou juist níet de bedoeling was? Alleen de officiële arbiter (eh, Roel, ben jij dat niet?) mag ingrijpen. Ofschoon de regelgeving gecheckt werd en de bijbehorende maatregelen werden afgekondigd, had Piet er genoeg van, maar toonde Bernard zich zeer sportief door er remise van te maken. En het was echt nog ruim voor tienen, het vaste remise-uurtje van Bernard. Inderdaad, intern doen we niet zo moeilijk.

Terug op aarde
Aan de overige borden was het stil, iedereen deed z’n best om de stukken zo strategisch mogelijk over het bord te schuiven. Nieuwkomer Mehmet moest tegen Jelle en daar had Jelle een stevige kluif aan. Sterker nog, Mehmet nam de tijd en schoof trefzeker de overwinning naar zich toe. Anders ging het bij Marcel en Johan. Marcel had aan twaalf zetten genoeg om Johans koning over de kling te jagen. Na de zegenrijke tocht van Johan tijdens het jubileumtoernooi – remise tegen GM John van der Wiel en winnaar van de B-groep – heeft Marcel hem weer even op aarde doen terugkeren.

Loperoffer
Ik gaf in zet 6 mijn loper al weg (‘Nee, zo zeg je dat niet, je zegt gewoon: “Offerde ik mijn loper.” Dat klinkt heel anders, meer als een plan!’) en moest ook meteen aan Marcel denken, die mij de week ervoor op het hart gedrukt had wat aan m’n openingen te doen. Niet luisteren hè? Gelukkig gaf Bob later heel sportief zíjn loper en was het wat dat betreft weer gelijk.

Frans D, een Groot Meester

De meester bovenaan
De ranglijst wordt na twee rondes aangevoerd door Frans D. Zo hoort dat ook, de ‘meester’ bovenaan. Na het ‘kennishalfuurtje’ kreeg hij zijn verdiende applaus en besloten we collectief dat dit soort (bijspijker)cursussen vaker gegeven mogen worden, waarvan akte! Het gaat goed met onze club!

Hier het studiemateriaal van 17 september: de schaakregels